Drodzy Moi,

Po dwóch miesiącach abstynencji literackiej (powody tego milczenia zostaną zainteresowanym wyjawione w następnej mojej publikacji) wracam do Was z wpisem, którego tematykę sami podrzuciliście 🙂

To, że pojawiło się dużo pytań dotyczących naszej na Majorce egzystencji jest „OK” (właściwie powinienem już mówić/pisać jest „vale” :))tyle, że pozostawia mi to niewielkie pole manewru do jakbym to nazwał „delikatnego zakrzywiania rzeczywistości” (Kasia nazywa to „mega wyolbrzymianiem, ale ta SZYKANA to właśnie definicyjne wręcz wyolbrzymienie!).

Pytacie o nasze pierwsze wrażenia, to jak tutaj się żyje, jakie są realne koszty bytowania (za wysokie! to tak na szybko ;))

Pojawiają się również pytania o to jak radzą sobie na wyspie nasze Czworonożne Bydlaki …no cóż, coraz lepiej – dzisiaj przed świtem na plaży wykręciły mi swoją kolejną „podłą akcję”….jacyś młodzi, sympatyczni ludzie, na 99 % uprawiający grę miłosną i….Bydlaki próbujące dostać się do nich na leżaczek…!

Drugi  popisowy numer to właściwie „dwa w jednym” czyli…”przecwałowanie” turyście (tu też spotyka się o 6 rano osobników rezerwujących tereny pod obóz nadmorski) przez świeżutko rozłożony ręcznik/kocyk a jak już turysta ochłonie to można zacząć żebrać o coś dobrego 😉

Do tych sytuacji powyżej „legenda” się należy, a mianowicie: 

• zgodnie z prośbą władz lokalnych w ciągu dnia nie ma nas na plaży (oczywiście SYF pozostawiony przez ludzi daje do myślenia kto nie powinien mieć wstępu na piaseczek),
• psy sikają zanim dojdą te 150 m do plaży (mimo szczerych chęci nie umiem zbierać moczu ;)),
• „klocuchy” zbieram z taką samą namiętnością jak w Polsce (mam wrażenie, że to LOKALESI mają z tym największy problem, turysta, który zabiera psa na wakacje najwyraźniej  woreczki na „klocki” też z tego co widzę zabiera…
• najważniejsze!!! uczciwie muszę stwierdzić, iż tylko czekam, aż „TURYSTY” wyjadą…wtedy ruszymy całą PIĄTKĄ na plażowy podbój wyspy!

Drodzy Czytelnicy żeby jasność była – jesteśmy tu dopiero od 2 miesięcy i tak naprawdę wypowiadanie się jako ekspert w sprawie życia na wyspie byłoby NIEBOTYCZNYM nadużyciem 🙂

Podzielę się z Wami po prostu subiektywnymi przemyśleniami/obserwacjami jakie mam po tych…wakacyjnych (to też ważne) dwóch miesiącach.

Zatem…życie na Majorce jest drogie!

Stwierdzam to z całą odpowiedzialnością świadom powagi sytuacji.

Spotkałem się z opiniami, że nasze CALA D’OR jest drogie jak na Majorkę ze względu na zajefajną MARINĘ, jednolitą zabudowę, mnóstwo zatoczek itd., ale jestem dopiero w fazie testów 🙂

Po kolei:

Wynajem domu…w naszym przypadku jest to…kosmiczna sprawa a precyzyjniej… CZARNA DZIURA dewastująca nasze finanse :). 

Gdyby ktoś jednak nas zapytał o ocenę wynajętego domu (nie poruszając delikatnej kwestii czynszu) to w skali 10 stopniowej dałbym mu z 9 punktów bez naciągania. 

LISTA PRIORYTETÓW:

• widok na morze, bliskość wody (bliżej się nie da!)- mega, bajkowy, marvilloso!
• przyszła szkoła ZUZKI ponoć super (jest rejonizacja) – czy tylko ja się tym martwię, że w połowie września rusza szkoła, a Dziewczyna po kastylijsku zna 4 słowa??? (w ten cywilizowany sposób przemycam w tekście gwarancję wieczornej, niezmąconej czułym słowem awantury z MOJĄ PANIĄ ;)),
• zgoda na PIESIORY w domu! gracias Juan! – o ile w ogłoszeniach rzadko kiedy się o tym wspomina to mamy obserwację, że OŚMIU na DZIESIĘCIU ogłaszających nie chce ZWIERZAKÓW…(jest to o tyle dziwne, że tu wszędzie KAFLE na podłogach, drewna ze względu zapewne na wilgotność to się nie uświadczy).

Dodatkowo: METRAŻ, fajne tarasy, własne zejście do wody, ogrodnik raz w tygodniu, lokalizacja 300m od centrum gastronomii wszelakiej i….mamy odpowiedź na pytanie dot. kosztów wynajmu LOKALU….: nasz przykład jest NIEMIARODAJNY :).

Znamy koszt abonamentu telewizyjno/internetowego (telewizja ze względu na KASI meczyki z „full pakietem SPORT” ) – to wydatek 30 % wyższy niż w Polsce.

Wywózka śmieci, prąd, woda – porównywalnie jak w Warszawie 🙂

Szukając naszego „EM” na wyspie (nigdy nie braliśmy pod uwagę PALMY) to mieszkanie/dom bez opłat w miejscowości wypoczynkowej z KUBATURĄ niezbędną dla nas to koszt między 1000 a 2000 EURO/miesiąc.

Życie codzienne na wyspie też jest drogie…

… ale odnotujmy, iż oboje z MAŁŻOWINKĄ wciąż zarabiam w polskich złotych (korzystając z okazji pozdrawiam urząd skarbowy i ZUS kochany :)) A bardziej doświadczeni WYSPIARZE z polskimi korzeniami mówią, że podstawowy błąd to przeliczanie cen w sklepach na złotówki.

Sam często padam ofiarą tej PUŁAPKI i wtedy w sklepie rozlega się swojskie zawołanie bojowe POLAKÓW spod Grunwaldu…”ja pier….le” okraszone filozoficznym „ale to drogie” i końcowa najbardziej łzawa kwestia „ZUZKA odłóż to, nie  stać nas” 🙂

Najbardziej dołują mnie moje ukochane JABŁUSZKA, dość, że niedobre to jeszcze trzeba dać ze 2-3 EURO za kilogram. Pocieszają za to „owoce morza” – duży wybór, świeże i tańsze niż w Polsce.

Jeździmy na zakupy do LIDLA (12 km spod domu), duży koszyk najpotrzebniejszych produktów to wydatek rzędu 80-120 EURO (ale jest tam naprawdę prawie wszystko).

Co do jeżdżenia, paliwo nas interesujące to koszt ok. 6 PLN za litr, ale zważywszy, że średnia prędkość rozwijana przez nasz wehikuł (Kasi, ja całe życie w kraju służbowym jeździłem) to 60km/h, korków brak, klimatyzacji nie używamy to pewnie wyjdzie na to samo!

Pogrąża nas zdecydowanie najbardziej to, iż często wydaje nam się, że jesteśmy na WAKACJACH 🙂 Knajpy, knajpeczki, churroski…my kochamy turystykę gastronomiczną!

Rankiem obiecujemy sobie w rodzinnym kręgu NARADY (popularny model rodziny 3+2) większą wstrzemięźliwość a wieczorkiem…ehhhhh :).

Wracając do naszych Czworonogów i pytania jak sobie radzą – odpowiedź może być tylko jedna – DOSKONALE!

Martwiliśmy się jak sobie życie tutaj ułożą, długie nocne Polaków rozmowy przeprowadziliśmy i okazało się, że zupełnie niepotrzebnie 🙂

Pierwsza kwestia – no tak…TEMPERATURA…hmmmm….te PSY stale się OPALAJĄ! Na górnym tarasie nic i nikt nie przeszkadza słońcu atakować cały dzień, co robią GŁUPKI? W tym pełnym słońcu 10 minut leżą, ewakuacja do cienia na chwilę i znowu Z POWROTEM! Cykl powtarzany cały dzień…W Warszawie zapomnij o wyjściu na dwór przy +25 stopniach!

Kochają PLAŻE (chociaż od wody stronią), stale chleją wodę pomimo tego, że jest bardzo słona, zabawy w piasku, „ganianki wszelakie”, rozbijanie parawanów…(dobra tu mnie poniosło ;))

Śpią jak zabite – cały dzień na świeżym powietrzu + szum morza przez cały czas oto recepta na twardy sen! W Warszawie bywało z tym bardzo różnie, TILKA jak wiedzą śledzący KASI bloga ma cukrzycę i dużo spacerowała w nocy do wodopoju.

Karmę zamawiamy tak samo jak w Polsce z dostawą pod drzwi (nawet w tym samym sklepie – tylko …. drożej).

Jesteśmy jeszcze przed pierwszą wizytą LEKARZA WETERYNARII (tak, tak jego wizytą u nas a nie na odwrót) u BYDLAKÓW, LEKARZ oczywiście z polecenia, jak będzie ciekawie podzielimy się z Wami odczuciami.

Patrząc na niski poziom usług dla ludności (paznokcie, fryzjer, rzęsy) obawiamy się strzyżenia naszych POTWORÓW (może być i śmiesznie i straszno) a KASIA żartuje, iż muszę już zacząć się uczyć….

Przepraszam za chaotyczny styl (dopiero oswajam się z kulturą picia lekkich trunków od wczesnych godzin ;)) , obiecuję poprawę, a jeśli będziecie chcieli to będę Was dalej oprowadzał po naszym nowym życiu na wyspie… ADIOS, HASTA PRONTO!

Majorka pachnie morzem …… ten zapach nie opuszcza nas w zasadzie nigdy. I możecie powiedzieć, że nic w tym dziwnego bo przecież w końcu mieszkamy na wyspie, ale Majorka pachnie morzem nie tylko dlatego, że jego wody otaczają ją ze wszystkich stron. Majorka pachnie morzem także w kuchni … gdzie zdecydowanie królują ryby, krewetki, kalmary i inne morskie stworzenia.

Ryby są tutaj tańsze niż mięso. Są świeże, wybór mamy ogromny – naprawdę ciężko byłoby się nie przestawić! A u nas dodatkowo Misiek od kilku miesięcy nie jada mięsa!!!!

Przyznaję się bez bicia, że specjalistką od ryb czy krewetek nie jestem. Dopiero uczę się tej kuchni, a że ostatnio byli u nas nasi przyjaciele to miałam całkiem niezłą okazję. No i w wyniku tejże okazji mam dla Was kilka fantastycznych przepisów!

Wiem, że czekaliście …….. nie będę zatem przynudzać 😉

KREWETKI maślane w sosie czosnkowym

250 gram krewetek – raczej świeżych, najlepiej szarych (różowe są obgotowane) Jeśli wybierzecie mrożone – koniecznie trzeba je rozmrozić przed wrzuceniem na patelnię!

Oliwa z oliwek

Masło

Czosnek – 3-4 ząbki

Białe wino – najlepiej chardonnay

Natka pietruszki

Na patelni rozgrzewamy oliwę z masłem. Wrzucamy czosnek pokrojony w cienkie plasterki. Kiedy podsmaży się na  lekko złoty kolor, wlewamy wino do odparowania. Kiedy utworzy się na patelni delikatny sos – wrzucamy krewetki. Smażymy po 1,5 – 2 minuty z każdej strony – kiedy uzyskają pomarańczowy kolor (w przypadku świeżych krewetek!!!) – wyłączamy ogień zostawiając krewetki na patelni i dodajemy świeżo pokrojoną natkę pietruszki.

Podajemy z bagietką!

KALMARY w czosnkowo – limonkowym sosie z nutą chilli

Oczyszczone ze skóry świeże kalmary (biały worek)

Sok z 1 limonki

3-4 ząbki czosnku

1/2 papryczki chilli

Pieprz

Oliwa z oliwek

Kalmary kroimy w cienkie – półcentymetrowe paski. Zalewamy odrobiną soku z limonki – ewentualnie cytryny (wtedy krócej trzymamy je w zalewie – cytryna szybciej ścina białko). Dodajemy czosnek pokrojony w plasterki i papryczkę chilli oraz posypujemy świeżo zmielonym pieprzem. W tej marynacie kalmary musza poleżeć przynajmniej 30 min.

Całość wrzucamy na mocno rozgrzaną oliwę z oliwek. Podsmażamy po 1,5 minuty z każdej strony – krążki mogą być białe lub lekko złotawe. Ściągamy z patelni i podajemy z bagietką 😉

MULE

Kilogram świeżych muli – dokładnie oczyszczonych

Oliwa z oliwek

Masło

5-6 ząbków czosnku

Por – dokładnie umyty

Białe wino – najlepiej chardonnay

Puszka pomidorów

Natka pietruszki

Oczyszczone świeże mule przemywamy świeżą wodą. Do dużego garnka dodajemy oliwę z oliwek z odrobiną masła i podgrzewamy mocno. Dodajemy sporo czosnku, pokrojonego w plasterki oraz całego pora (razem z zieloną częścią) posiekanego drobno w krążki. Podduszamy 3-4 minuty aż się zeszkli i dodajemy białe wino. Dusimy pod przykrywką do utworzenia sosu – kiedy por jest już miękki wrzucamy do garnka puszkę pomidorów i na ostatnie 4 minuty wrzucamy mule, mieszamy drewnianą łyżką i przykrywamy przykrywką. Kiedy wszystkie skorupki się otworzą, wyłączamy ogień, posypujemy świeżą natką pietruszki i voila.

Najlepsze oczywiście z …… bagietką 😉

DORADA pietruszkowa z salsą pomidorową

2 świeże dorady – wypatroszone i oczyszczone

Pęczek natki pietruszki

Sok z cytryny

Sół morska

Sos pomidorowy lub salsa

Oliwa z oliwek

Lekko rozgniecione ząbki czosnku

10 pomidorków koktajlowych

Wypatroszoną i wyczyszczoną doradę myjemy dokładnie pod bieżącą wodą. Nacinamy skórę delikatnie w 3-4 miejscach z  jednej i drugiej strony (uważamy by nie uszkodzić ości). Do środka wkładamy dużo świeżej natki pietruszki skropionej cytryną i sporo gruboziarnistej soli morskiej. Można dodać też odrobinę masła.

Żaroodporne naczynie smarujemy oliwą z oliwek i wykładamy salsą pomidorową (lub po prostu sosem pomidorowym), na to układamy doradę, którą polewamy z wierzchu odrobiną oliwy i smarujemy jeszcze 3-4 łyżkami salsy/sosu. Do tego wrzucamy kilka rozgniecionych ząbków czosnku (w całości) oraz koło 8-10 pomidorków koktajlowych przekrojonych na pół. Wszystko skrapiamy delikatnie sokiem z cytryny, przykrywamy folią aluminiową i wkładamy do piekarnika rozgrzanego do 180 stopni. Pieczemy przez 25 min po czym odwracamy rybę i wkładamy na kolejne 5-10 min już bez folii, aby sos przypiekł się ładnie na rybie.

Jak sami widzicie – przepisy są w sumie dość proste i szybkie. Ryby i owoce morza mają to do siebie, że robi się je krótko – za co bardzo cenię tę kuchnię.

W kolejnym wpisie mogę podzielić się z Wami jeszcze przepisem na fantastyczny makaron z sardynkami,  zupkę Tom Yum z krewetkami czy łososia ze szparagami w śmietanowym sosie. No i moje imbirowe krewetki z papryczką chilli …… kto chce – niech da znać w komentarzu!!!!

Kiedy myślę sobie o narzędziu, które jest najważniejsze w mojej pracy – zarówno dla Klientów jak też w przypadku bloga – jest to zdecydowanie i niepodważalnie telefon. A w zasadzie smartfon. Z dobrym aparatem, z silną baterią i zapewniający mi bycie online przez cały czas. Bo przecież ja uwielbiam dzielić się z Wami wszystkim tym co tu poznajemy i czego doświadczamy. Pokazywać Wam Majorkę taką,  jaką widzimy ją my – pełną magii oraz przepięknych krajobrazów. Trochę boho …… odbijającą się w ciepłych światełkach kokosowych świeczników.

Każdy kto mnie chociaż odrobinę zna – wie, że od wielu już lat jestem zaciekłą zwolenniczką i psychofanką produktów z nadgryzionym jabłkiem. W domu pełnię funkcję etatowego gadżeciarza – muszę mieć zawsze najnowszy model kompa i oczywiście najnowszy aparat telefoniczny. I wierzcie mi ……. Potrafię te zakupy tak bardzo zracjonalizować, że poczucie „musze to mieć bo jest mi bardzo potrzebne” – udziela się zarówno Miśkowi jak i Zuzannie. Zresztą oni akurat za każdym razem przejmują w spadku starszy egzemplarz, więc w kwestii zakupów zawsze mam pełne wsparcie (szkoda, że ta zależność nie przenosi się na nowe sukienki).

Na najnowszego iphone’a cieszyłam się jednak wyjątkowo – wiedziałam już przecież, że się przeprowadzimy i bardzo zależało mi na mega fotach. Wyobrażałam sobie jak będę Wam pokazywać wschody i zachody majorkańskiego słońca, grę świateł na wodzie i oczywiście …….. świeczniki 🙂 Jakie więc było moje zdziwienie, kiedy się okazało, że mega wypaśny aparat z pierdyliardem megapikseli (dla którego zakupiłam telefon za prawie 5k PLN) nie potrafi zrobić wymarzonego zdjęcia?!?!?!

Ejjj … no jak to tak? Jak mam pokazać magię Majorki po zmroku skoro na zdjęciu widać tylko zmrok?

Po przyjeździe tutaj – do rozczarowania fotograficznymi możliwościami mojego XS – doszedł jeszcze jeden problem. Aby móc pracować i na bieżąco pokazywać Wam wyspę – potrzebuję mieć miejscową kartę SIM. Jednocześnie nie bardzo mogę zrezygnować z polskiej karty, bo przecież ciągle i wciąż prowadzę tam biznes. W większości nowoczesnych aparatów nie jest to oczywiście żaden kłopot, ale w iphonie jednak tak. Dwie karty? Zapomnij kobieto …… Chcesz mieć necik? Kup sobie drugi telefon!

No to kupiłam!

A skoro mam takiego rolls royce’a to postanowiłam tym razem zwrócić uwagę na aspekt finansowy i to nim kierowałam się tak naprawdę przy wyborze.

Rozważałam różne opcje …… kusił mnie mocno Huawei ze względu na tryb nocnych zdjęć, o którym słyszałam już prawie legendy. No ale jego cena zdecydowanie nie należy do niskich – poza tym te ostatnie rewelacje i wypowiedzenie umowy softowej przez Google nie brzmią zachęcająco. Ostatecznie – za namową koleżanki – trafiłam kochani na Motorolę One Vision. Markę znam (kto nie miał lub nie marzył o składanej Motce z klapką?!?!?!), kolor prześliczny (no co? Ważny aspekt – pasuje mi do koloru wody) i cena – 1299 zł.

Nic tylko brać. W końcu to ma być „dodatkowy” telefon.

Tyle tylko ….. że ten „dodatkowy”…. zdaje się mojego royce’a bić na głowę!!!!

I do tego pięknie się mieni w majorkańskim słońcu <3

Potrzebujesz latarki? Potrząśnij!

Po prostu musze o tym napisać, bo to niby nic a jednak przenosi użytkowanie telefonu na wyższy poziom. Najlepiej zrozumieją mnie posiadacze psów, którzy po zmroku szukają kup w trawie i gorączkowo starają się włączyć latarkę wystarczająco szybko. Wyjątkiem jest tutaj mój mąż, który wycwanił się do tego stopnia, że latarkę w telefonie włącza ZANIM WYJDZIE Z DOMU 🙂

Mądrala, prawda?

Motorola pokazuje, że da się inaczej. Gesty Moto pozwalają włączyć latarkę czy aparat fotograficzny na zablokowanym telefonie – bez szukania jakichkolwiek przycisków. Dwukrotne potrząśnięcie – pyk – latarka się świeci. Chcecie wyłączyć – potrząsacie ponownie.

Chcecie zrobić sobie zdjęcie? Też nie musicie niczego odblokowywać ani nawet dotykać 😉 Sami zobaczcie jak to działa!

A skoro już jesteśmy przy zdjęciach …..

Na etapie zakupu Motoroli One Vision poczytałam trochę o jej możliwościach w tym zakresie. Umówmy się – cudów nie oczekiwałam. No ale w necie pojawiły się już pierwsze recenzje i były naprawdę dobre. Postanowiłam się zatem nowym aparatem pobawić. Nie wiem jak to było, ale pierwsze zdjęcie Motorolą zrobiłam po ciemku. One Vision posiada bowiem coś – czego iphone nie ma, a co tak bardzo mnie pociągało w Huawei- tryb nocnych zdjęć.

Efekty? Sami zobaczcie:

Na dole zdjęcie Motoroli One Vision ….. na górze mój XS …… w sumie nawet nie wiem jak to skomentować 😉

Kiedy zobaczyłam te dwa zdjęcia byłam w ciężkim szoku. Jak to jest możliwe? Po zmroku jednak da się zrobić piękne foto! I to wcale nie aparatem za miliony monet!!!! Czyli może jednak jest nadzieja dla moich magicznych lampionów?!?!?!?!?!?!?!

Po lewej XS – po prawej One Vision, na dole ….. One Vision 😉

Oczywiście zaczęłam bawić się dalej ….. jakkolwiek durne Wam się to nie wydaje – przez jakiś tydzień łaziłam z dwoma telefonami i cykałam zdjęcia: raz jednym, raz drugim. A kiedy już znudziły mi się porównania – poszłam głębiej.

Odkrywam powoli funkcje takie jak kolor spotowy czy ruchome zdjęcie. Bawię się ustawieniami, nagrywam filmiki i każdego dnia coraz bardziej jestem zszokowana tym – jak dobrym telefonem jest One Vision. Oczywiście …. Po kilku latach z IOSem – miewam drobne wpadki w użytkowaniu telefonu na androidzie (ja się kompletnie na tym nie znam, ale ktoś mi podkreślił, że tutaj mamy do czynienia z czystym androidem co podobno ma mega znaczenie). Jednak gdybym miała wymienić jakieś istotne minusy tego drugiego systemu względem pierwszego – chyba nie bardzo bym umiała. In plus jest z całą pewnością fakt, że Motorola bardzo zadbała o bezpieczeństwo danych – One Vision posiada comiesięczną aktualizację zabezpieczeń. Dla mnie jako blogerki jest to bardzo istotna kwestia i dla Was też być powinna – szczególnie w obliczu tego co ostatnio dzieje się na rynku telecomów.

Dlaczego w ogóle o tym piszę?

Oczywiście zaraz posypią się komentarze, że coś tutaj reklamuję. I tak kochani – REKLAMUJĘ ZDECYDOWANIE – zdrowy rozsądek, którego mi czasami braknie – szczególnie w przypadku marki, do której mam słabość od lat. Ostatecznie bowiem kiedy siadam z moimi dwoma telefonami – iphonem za prawie 5 tysięcy złotych i Motorolą One Vision za 1300 zł – nie dostrzegam powodów, dla którego ich ceny są tak krańcowo różne. Coraz częściej łapię się na tym, że to właśnie Motka jest urządzeniem, które jako pierwsze wyciągam z torebki nagrywając nowe Stories czy robiąc selfie. A w końcu XSa kupiłam głównie ze względu na mega aparat.

Jaki z tego wniosek? Motorola One Vision kocha Majorkę i ta miłość jest odwzajemniona 😉

A tak poważnie – jeśli rozważacie zakup telefonu za sensowne pieniądze z bardzo sensownymi parametrami to z czystym sumieniem polecam Wam One Vision. To dzięki niej od kilku tygodni pokazuję Wam przepiękne pocztówki z mojej kochanej wyspy i zapewne dzięki niej zobaczycie ze mną niebawem jakiś spektakularny wschód słońca.

Póki co – mam dla Was piękny zachód 😉

Trzymanie diety na Majorce nie należy do prostych zadań.

Po pierwsze ciągle czujesz się tutaj jak byś był na wakacjach co skłania do próbowania nowych rzeczy.

Po drugie tutejsze sery i oliwki są po prostu oszałamiająco przepyszne.

Po trzecie – spróbuj nie skusić się na chrupiącą, jeszcze ciepłą bagietkę od czasu do czasu.

No i w końcu po czwarte …….. Hiszpania bez sangriji? Heloooooł ……. No ja nie potrafię 😉

Budzik niemiłosiernie wyrywa mnie z błogiego snu. To znak, że jest 6.00 ….. Misiek wstaje zaspany, psy przybiegają radośnie – to już pora na poranny spacer. Czasami udaje mi się zwlec z łóżka i iść z nimi na plażę. Ale tak dobrze mi się tutaj śpi ….. szum morza robi swoje i coraz częściej jednak zostaje w łóżeczku na kolejne 30 minut. Kiedy jednak słyszę trzask otwieranych drzwi i cwałowanie do kuchni …… to znak, że już czas na poranne rytuały: insulina dla Tili, śniadanko dla psów, kawa i jajka sadzone na tostach. Otwieram drzwi na taras …….. chyba nigdy nie znudzi mi się widok promieni słońca odbijających się w tej lazurowej wodzie.

Śniadanie jemy razem!

Póki trwają wakacje nie budzimy na wspólny posiłek młodej ale to się zmieni we wrześniu. Na razie niech śpi – nie wiem w kogo się wdała, ale jej tryb jest kompletnie inny niż nasz: siedzi w nocy i śpi do 11.00. Szkoda, że nie mogła tak kiedyś, kiedy chociaż w weekend marzyłam żeby dała mi pospać do 9.00.

Po śniadaniu przychodzi czas na pracę. Rozkładamy komputery, Maciek zaczyna odbierać swoje setki telefonów. Ja piszę. Woda szumi. Podpływają katamarany, na zakotwiczonych w zatoczce pod naszymi oknami żaglówkach budzą się ludzie. W sumie nie wiem kiedy się okazuje, że jest 10.00 czy 11.00. Czasami udaje mi się zrobić przerwę w pracy i stanąć na orbitreku. Miałam od tego zaczynać dzień, ale – no cóż ….. nie jestem Robotem i nie będę się katować. Dopóki daję radę zrobić trening w ciągu dnia – rano wybieram jednak sen.

Orbitrek ustawiamy przodem do wody ……. Czy ja już mówiłam, że ona tak cudownie szumi? I to światło <3  Tak wiem, opatrzy mi się. Ale na razie jeszcze nie!

Pracujemy zazwyczaj do 15.30.

W międzyczasie dziecię łaskawie budzi się do życia. Psy, o które tak bardzo się martwiliśmy (raaany jak one zniosą upały) wyraźnie przesuwają się po tarasie w poszukiwaniu słońca. Czasami udaje mi się skończyć moje obowiązki zawodowe wcześniej i pójść na górę na leżak. Robię pranie, coś tam pozamiatam …… nieustannie towarzyszy mi wrażenie, że jestem ciągle na wakacjach, a przecież tak nie jest.

Co kocham w Majorce?

Pisałam Wam o tym ostatnio na facebooku – kiedy wybija 15.30 mamy milion możliwości. Plaża? Jedną mamy pod nosem, ale nie więcej niż 20 minut drogi samochodem są inne – malownicze, zatoczkowe, mniej lub bardziej dzikie. Do wyboru, do koloru. Możemy też wyjść z domu prosto do wody. Ciagle nie zamontowaliśmy jeszcze drabinki, ale coś czuję, że pierwsza wizyta znajomych z dzieciakami zmieni ten fakt.

Jeśli o 20.00 stwierdzamy, że można już pojawić się na plaży z psami – 10 minut później już na niej jesteśmy. Widzieliście na insta film, na którym Tila tarza się w takim rudym piachu? Jaka ona jest wtedy szczęśliwa! 10 letni pies, który w trzy sekundy staje się szczeniaczkiem. Mam nadzieję, że i Jecika przekonamy do morskich kąpieli.

Ostatnio pisałam, że wyluzowaliśmy …….teraz nie wiem co napisać, ale przeszliśmy na kolejny poziom luzu. Od trzech tygodni nie używaliśmy żelazka ani deski do prasowania. Wśród dziesiątek sukienek ja ciągle wybieram te, pod które nie musze zakładać stanika. Niewątpliwą zaletą mieszkania w turystycznej miejscowości jest fakt, że gdybym poszła na zakupy w kostiumie kąpielowym – nikt by się nie zdziwił. W końcu wszyscy tu tak chodzą 🙂 Trzymam zatem  na wierzchu wszystkie moje plażowe boho tuniki. A co 🙂

Telewizja? Mimo, iż kupiliśmy 65 calowy telewizor, którym zachwycała się każda kolejna ekipa montująca coś w naszym domu – oglądamy zdecydowanie mniej niż w Warszawie. Śpimy jak dzieci ….. pewnie dlatego, że w zasadzie 90% dnia spędzamy na świeżym powietrzu. I to powietrze jest naprawdę świeże!!!!   

No dobrze ……… napisałam, że opowiem też o cieniach naszego nowego rajskiego życia.

Są …. A jakże.  Po pierwsze Majorka jest naprawdę droga.  Nie będę się silić na to, by Wam dokładniej temat przybliżyć bo w rachunkach najlepsza nie jestem, ale ……. dla przykładu: psia karma z Zooplus ES  kosztuje nas 420 zł. Tymczasem dokładnie takie samo zamówienie (dokładnie tych samych produktów) z Zooplus PL to koszt 296zł.

Kolejna rzecz ……… oni tu kurde mają jakąś dziwną mąkę! No jak bum cyk cyk – moje pierwsze majorkowe ciastki owsiane nie wyszły takie jak zwykle. Były smaczne …… ale wyglądały jak przedziwne omlety a nie jak apetyczne owsiane ciasteczka 🙂

Więcej? W ubiegłym tygodniu udałam się na swój pierwszy majorkański manicure. Kosztował mnie 20 EUR (normalnie 25 ale miałam swoje produkty) i powiem tylko tyle ……. Jak wyszłam z salonu to miałam ochotę się popłakać. Gdyby nie fakt, że jestem manualną amebą to juz bym była po zakupie lampy.  Pozalewane skórki, lakier, który zlał się na bok paznokcia (manicurzystka to widziała i postanowiła nadmiar zebrać frezarką). OD jakiś 8 lat nie miałam tak tragicznie pomalowanych paznokci. Na szczęście te najgorsze uratowała Dorotka, która lampę posiada i pomogła w potrzebie.

Żeby podkreślić tragizm sytuacji – byłam w najlepszym salonie w Cala d Or, do którego chodzi większość miejscowych!!!!!

W poniedziałek idę na rzęsy (do innego salonu) ……… powiem Wam szczerze, że boję się przeokrutnie, ale co tam – do odważnych świat należy. Jeśli od przyszłego tygodnia nagle przestanę publikować swoje zdjęcia to będzie znak, że coś poszło nie tak. O ile dłonie mogę ukryć – z twarzą może się okazać nieco trudniej 😉

Do tego dzisiaj rano znalazłam na tarasie karalucha. To, że są w ogródku widziałam już nie raz po zmroku. Nie wiem czy wiecie, ale one tu latają!!!!!! Na szczęście póki co (tfu, tfu) w domu ich nie ma.

……….. pisząc to – dokładnie teraz zrobiłam przerwę …….. po prawej mam wodę …….. ludzie pływają na czerwonych rowerach wodnych – takich ze zjeżdżalniami, woda jest tak turkusowa, że przez chwilę nie mogę oderwać wzroku. ……. słońce odbija się w wodzie niczym miliony małych diamencików …… eeeeeeeehhhhhh….

Tak naprawdę to ja tu jestem cholernie szczęśliwa.  Z paskudnymi paznokciami…… ale jednak. Nie wiem jaki wpływa ma na to sangrija (nie ma szans, żebym tu wypracowała jakąś super sylwetkę – to jest pewne) – jednak jest mi tu tak zwyczajnie dobrze.

Jest 11.00 ……  wybaczcie ale czas najwyższy iść się poopalać!